Vanaf de invoering in 1998 is er reeds discussie over het type systeem geweest. Er zijn voortdurend evaluatiemomenten geweest, waarbij bleek dat het huidig systeem onvoldoende werkt. Nieuwe initiatieven werden dan ook geïnitieerd ter verbetering. In 2008 werd vanuit de Coördinatiegroep Orgaandonatie opnieuw het hele registratiesysteem en donorketen uitgebreid tegen het licht gehouden. Dit hield ook een analyse naar 9 verschillende registratiesystemen in.
Het wordt tijd te beseffen dat de rek uit het werven van meer donorregistraties is. Het huidig systeem heeft zijn maximale kunnen bereikt, en helaas voor vele wachtenden op de transplantatiewachtlijst blijkt dit slechts zeer marginaal te zijn. Het is daarom tijd voor een ander beslis-systeem.
Een enkeling beweert dat het toch wellicht beter kan en dat discussie over een ander donorregistratie systeem nog lang niet nodig is. Het lijkt ons uitgesloten dat er, met de geweldige inspanningen, 16 jaar tussen-evaluaties en initiatieven en vele tientallen miljoenen verder, zonder systeemwijziging een wonderoplossing ligt waar iedereen al die tijd over heen heeft gekeken.
2MH en alle commissies, die de opties in registratiesystemen de afgelopen jaren uitvoerig hebben bestudeerd en geanalyseerd, komen op basis van de analyses en uitgebreide ervaringen in het buitenland met andere systemen tot de conclusie dat een zorgvuldig ADR systeem dat regelmatig getoetst word het beste is. Deze conclusie wordt o.a. onderstreept door:
- Masterplan Orgaandonatie
- Rapport Evaluatieonderzoek pilots in het kader van het Masterplan Orgaandonatie
- Argumentenwijzer voor het debat over orgaandonatie
Tot slot vult “de Staat” geen Ja in, maar beslist de potentiële donor ondanks verschillende oproepen door geen Nee te registreren stilzwijgend tot een Ja-registratie. Wij vinden het wel wenselijk dat de overheid om de 5 of 10 jaar iemand informeert van zijn of haar persoonlijke registratie.
