De Tweede Kamer stemde vorig jaar 12 september in met een Actieve Donorregistratie wetsvoorstel. De Eerste Kamer is direct begonnen met de behandeling maar elk stap gaat wel langzamer dan gehoopt en er is nog geen zicht op het slotdebat en stemming. Nu is het wetsvoorstel uiteraard niet controversieel maar meldde de Telegraaf vrijdag 7 april dat het CDA (in de Tweede Kamer tegen) o.a. D66 heeft overtuigd geen haast te maken met de behandeling in de Eerste Kamer. We hopen dat dit niet waar is! Dat is toch niet uit te leggen aan de mensen die nu op de wachtlijst staan? De enorm teleurstellende resultaten van 6 jaar masterplan orgaandonatie en de daling sindsdien maken het zelfs zwaar.
update 2 mei: de Eerste Kamer gaat zorgvuldig verder met de behandeling en heeft de agenda en sprekers van de eerste Deskundigenbijeenkomst van 23 mei bekend gemaakt.
Waarom is de donorwet zo hard nodig?
Nederland heeft sinds 1990 in vergelijking tot andere landen weinig postmortale donoren. Ook 6 jaar masterplan orgaandonatie (2008-2014) heeft dat niet verbeterd. Het grootste struikelblok is dat 60% van de Nederlanders helemaal geen enkele keuze maakt. Wat veel mensen niet weten is dat ook in de huidige wet niet registreren niet geaccepteerd wordt. Bij niet registeren worden de nabestaanden gedwongen een keuze te moeten maken. Zo zadelen de meeste Nederlanders veelal onbedoeld de familie op die keuze te maken als geliefde net overleden is. Moeten we dit blijven accepteren? Is het teveel gevraagd om een beter systeem te eisen? Al heel lang is duidelijk dat campagnes het registratieprobleem niet kunnen oplossen. Sterker nog, het experteam dat het Masterplan (2008) schreef, adviseerde daarom een betere donorwet (‘de actieve donorregistratie’). Minister Klink sloeg dit advies in de wind en beweerde bij hoog en bij laag dat deze campagne dit keer het wel zou bereiken (DWDD 2009). Hij riep mensen op om een Ja te registeren. Tja. Onderstaand plaatje zegt volgens ons genoeg. Mensen willen uiteraard wel ontvangen maar …
Spanje 254% beter
Alle uitgevoerde maatregelen van het Masterplan (behalve de donorwet) zijn sterk geïnspireerd op de ‘best practices’ van Spanje. Het recente NTVG artikel toont aan dat niet het donorpotentieel tussen Spanje en Nederland het verschil van maar 254% meer donoren in Spanje verklaart. Het grootste verschil tussen Spanje en Nederland? De donorwet.
Cijfers
Ondertussen blijft de ontwikkeling van de cijfers zorgwekkend. Het masterplan haalde de minimale doelstelling niet en de cijfers over 2016 waren ronduit droevig. Dat is volgens ons ook de reden dat het ministerie en de Nederlandse Transplantatie Stichting liever niet langer melding maken van de doelstelling van het Masterplan orgaandonatie. “Masterplan Orgaandonatie niet meer belangrijk volgens ..”
Tot overmaat van ramp zet de daling van het aantal donoren van de afgelopen 2 jaar ook in 2017 door en neemt de actieve wachtlijst weer flink toe.
Alle reden voor juist een snelle behandeling van de donorwet. Het in de koelkast zetten van de donorwet om het te gebruiken als politiek ruilmiddel tussen CDA en D66, is een politiek spel dat onnodig de kwaliteit van leven kan schaden en wellicht zelfs op den duur mensenlevens kost. Onbegrijpelijk en onwenselijk!
Duidelijkheid
Van uitstel komt dus geen afstel maar daar denken de mensen die nu op de wachtlijst toch echt anders over. Je kunt maar 1 keer een leven en voor sommigen betekent dat dat het wachten (op de formatie) hun leven niet beter maakt.
Kortom Eerste Kamer: hopelijk laat u zich niet leiden door politieke spelletjes en zet u de behandeling zorgvuldig door. Wachten zijn we gewend maar in dit geval is kan wachttijd levens kosten.
Het doorschuiven en het niet vastleggen is namelijk precies het probleem waarom wij het in Nederland zo slecht doen. Van de Nederlanders maakt 60% geen keuze. Dit schaadt de zelfbeschikking, zadelt nabestaanden op met een groot probleem en kost mensenlevens. U geeft toch het goede voorbeeld?