Verloren illusies zijn gevonden waarheden
Mijn naam is Wendy van Mil, ik ben 39 jaar, getrouwd en moeder van Ben (6) en Juul (3). In januari 2011 werd bij mij, op basis van wat vage buikklachten, kanker in de lever geconstateerd (galgangkanker), veroorzaakt door de progressieve leverziekte PSC*. Een dubbele diagnose die mijn leven en mijn illusie, een ‘gezonde’, jonge vrouw en moeder te zijn, flink overhoop heeft gegooid. Niet te vergeten het leven van mijn familie en dierbaren, die ons iedere dag hebben gesteund, verzorgd en hebben opgevangen.
Wat volgde was een helse rit in de achtbaan. Een gevecht tegen de ziekte en vooral ook tegen de sombere prognoses en statistieken. Velen onderzoeken, scans, operaties en complicaties leverden uiteindelijk na meer dan honderd dagen ziekenhuis en spanning een goed geslaagde leverresectie op. Deze risicovolle operatie was nodig om de tumor te verwijderen, maar zou geen oplossing bieden voor het achterliggende PSC probleem. Enkel een levertransplantatie biedt hierbij uitkomst en geeft mij kans op volledige genezing.
Sinds 27 april sta ik op de wachtlijst voor een nieuwe lever. Een prachtige mijlpaal, die vorig jaar nog ondenkbaar was en daarom heel onwerkelijk aanvoelt. Een nieuwe fase in het ziekteproces is hiermee aangebroken met nieuwe hoop, spanningen en onzekerheden. Hoeveel tijd heb ik voordat de dreigende kwaadaardigheid zich weer aandient? Wanneer is er een passende lever beschikbaar? Hoe lang moet ik nog wachten? Is het me gegund mijn kinderen te zien opgroeien? Ga ik werkelijk verder leven dankzij de donatie van een ander? Een zenuwslopende en tegelijkertijd dankbare nieuwe waarheid.
*Een ziekte die de galgangen langzaam maar zeker vervormt van gladde snelwegen tot onverharde en soms doodlopende weggetjes. Gal kan daardoor niet altijd goed wegvloeien, waardoor ontstekingen ontstaan, littekenweefsel achterblijft en kwaadaardigheid kan ontstaan.