Anoek (6) heeft een donor

Er is veel gebeurd sinds ik mijn eerste verhaal geschreven heb. Op 1 Maart jongstleden kregen we om 20.58 een telefoontje vanuit Groningen dat er een aanbod was voor Anoek. Het zag er gunstig uit dus moesten we snel naar Groningen. Wat een schrik, dit ging wel erg snel. Mijn screening moest nog gebeuren dus was ik een beetje angstig voor als het mis zou gaan. Anoek is na een 12 uur durende operatie op de kinder ic gekomen. Wat waren we blij om haar weer te zien, na we zoveel uren in angst hadden gezeten. Alles was goed gegaan, de chirurgen waren erg tevreden. Ze hadden verwacht meer problemen te zullen krijgen met het littekenweefsel bij deze derde levertransplantatie, maar dit is allemaal reuze meegevallen.  De lever doet het goed, is goed doorbloedt. Het ziet er gunstig uit. Maar de volgende avond is het mis, ze vermoeden dat ze een bloeding in haar buik heeft. Dus moet ze weer voor o.k. Ook hier komt ze weer goed uit en hebben ze geen bloeding kunnen ontdekken, wel wat stolsels en bloeduitstortingen. Ze blijft wat langer aan de beademing, het is niet niks, 2 operaties in 1 dag. Maar ze knapt onvoorstelbaar goed op en mag binnen een week al naar de gewone verpleegafdeling. We zijn nu nog steeds in Groningen en het is nu 11 dagen geleden. Het klinkt gek, maar het is net of er niks gebeurd is, ze voelt zich goed, is fit en energiek, heeft geen pijn gehad. Het is heel onwerkelijk omdat we alleen maar slechte ervaringen hebben gehad. We hopen deze week al met ontslag te kunnen. En dit allemaal hebben we te danken aan één geweldig persoon, die als laatste wil had om zijn of haar organen te doneren. En daar zullen we hem of haar eeuwig dankbaar voor zijn. Wil je het hele verhaal volgen, kijk dan op anoekvantilborg.blogspot.com. Daar schrijf ik elke dag een stukje van wat ze meemaakt.

Cristel  (moeder van Anoek)